yy..Skrzyp? XD

Jako pojawiły się głosy, że odchodzę ze stada, to NIE, będziecie cierpieć, nędzne robaki, moją obecność!

A oto coś.. Coś... NAWET NIE CHCĘ WIEDZIEĆ CO TO JEST =.="

Skrzyp, skrzyp, skrzypią mi (kolana! xD)...

A małe cuś idzie przez drzwi

Przez próg, obok framugi, wychodzi na łąkę

I idzie, i idzie, drobnym drobiąc kroczkiem

Z jasną flarą włosów powiewającą za nim,

Płowym ogonem zamiata ścieżkę,

Patrzą i pytają: kim jesteś? Kim?

Uśmiecha się wargami, znów chowając ząbki,

Spiłowane, proste, ostre kocie ząbki –

- pion źrenic otoczony warstwami dwiema,

raz niebo, raz ziemia...

Zieleń straszy ludzi, rozbawione spojrzenie,

Szuka w tłumie osób, nie znajduje – trudno

Jednak jakby nie patrzyć, z półtora metra nie jest nudno.

Jak zwykle, na palce, lecz i tak nie widzi,

kory się capie...

Tak! Jest ryj brzydki!

Podbiega do ćpuna, masochista rogaty – paczy...

Paczy i paczy i myśli usilnie,

Bo zna pyszczek koci,

Precel na ogonie,

Dwa uszka z kitkami,

Ślepia parszywe,

Pomruk cichutki, gdy się ociera,

Zwierze to małe, nieporadne, kruche...

Podnosi za futro, ogląda uważnie,

Znajome coś toto...

Potrząsa kociakiem, pokazuje Rudej,

Ta chowa sztylet, mruczy „której,

Z tych cech szczególnych naszej małej Kiru

Nie rozpoznajesz?”

Kociak parska, wierzga, drapie gdzie popadnie,

Chłopak śmieje się cicho wystawiając ozór –

Rzuca zwierzę Pajce... Kot robi „PING!”

......

i znika.